De Kreidlers van John Bos zijn inmiddels een begrip geworden. Er kwam heel wat bij kijken voordat Kreidler Original het florerend bedrijf werd dat we nu kennen. Hoe is het allemaal begonnen?

Johns fascinatie voor brommers begon al op jonge leeftijd. Speelden zijn leeftijdsgenootjes met Mecano en Dinky Toys, John Bos had met 6 jaar al zijn eerste minibrommer! Nog net geen buikschuiver. Het was een brommer die zijn vader voor hem had gebouwd. Vereeuwigd op de foto hieronder.

Jethelm op, armpjes bijna gestrekt, knietjes gebogen, klaar voor de start! John Bos poseert trots op zijn eerste gemotoriseerde tweewieler.
Stepwieltjes, uitlaten hoog gemonteerd om plat door de bocht te kunnen en het legendarische gele brommerplaatje dat zijn spatbord sierde.

Het was 1967. John, aan het handje van zijn vader, was klaar voor het bijwonen van zijn eerste TT van Assen.

Vanaf zijn 7e mocht hij, na de kerk op zondag, helpen in de werkplaats van Gerard Koch, fietsenmaker en Kreidlerdealer in Heinkenszand, zijn woonplaats en geboortedorp. Na school en zelfs in de vakanties was hij te vinden in de werkplaats van Koch. Sleutelen aan brommers, niet alleen Kreidlers, maar ook DKW, Tomos, Puch, Sacks en Zundapp. En ook Jappen als Honda en Yamaha, tot aan het historische Nederlandse bromfietsmerk Berini. Elk motorblok is wel eens onder handen geweest van de hardwerkende en leergierige Zeeuw.

Vanaf zijn 10e had hij een Kreidler-crosser waarmee hij wedstrijden reed. Op zijn 12e schroefde hij zijn eerste Kreidler-blok open, met hulp van zijn leermeester Gerard Koch.
Op zekere dag kwam er een klant in de werkplaats van Koch met een invalidewagen waar een Kreidler-blok op was gebouwd. Deze klant vroeg John welke brommer hij ging kopen als hij 16 jaar oud was. John vroeg: 'Welke denkt u dat het beste is?' Het antwoord was: 'Neem een Kreidler, want die zijn oersterk.'
Johns besluit stond vast, hij zou een Kreidler gaan rijden.

In de zestiger en zeventiger jaren ('65 tot '74) was Jamathi populair. Dit was een brommer die door twee zelfs nu nog bekende Nederlanders was gebouwd: Jan Thiel en Martin Mijwaart. In die tijd had John al interesse in een eigen brommer-fabriek.

In de zeventiger jaren kocht hij zijn eerste Kreidler-racer.

In 1979 sloeg het noodlot genadeloos toe. John kreeg samen met zijn beste vriend Kees van Maldegem een verkeersongeluk. De Suzuki waarop zij reden boorde zich in een Jaguar. Beiden werden gelanceerd. Toch gingen ze de volgende dag, op krukken, naar de TT van Assen.
Een ongeluk komt nooit alleen. Later in dit rampenjaar overleed Kees van Maldegem. En 14 dagen daarna overleed Marion Bos, de zus van John. Zij was nog op de begrafenis van Kees geweest.
Marion was slachtoffer van een automobilist die onder invloed van alcohol reed. Johns leven was niet meer hetzelfde en zou dat ook nooit meer worden. Hij is lange tijd niet op het circuit gezien. John koos voor de luwte om het immense verdriet een plaats te geven.

Tegen de wil van zowel zijn vader als zijn opa, koos John voor een leven bij Kreidlers. Zijn vader zag zijn toekomst in de meet- en regeltechniek. Opa Bos zag hem liever als muzikant.

Kreidler ging in 1982 failliet. John was toen 22 jaar en dacht 'dit is mijn kans'. Iedereen lachte om Johns plan om Kreidler, waar 600 mensen werkzaam waren, over te nemen. Niemand kon toen vermoeden dat het bedrijf dat John met hard werken en op eigen kracht opzette, later zo'n groot succes zou worden.
Hij nam ontslag bij zijn werkgever, Melse in Goes, en begon voor zichzelf.
John ging naar Stuttgart, naar de fabriekshallen van Kreidler. Een immens gebouw barstensvol onderdelen, mallen en tekeningen.

John kocht alle onderdelen op: 28 opleggers vol. Kreidler was verplicht nog een aantal jaren onderdelen te produceren. John ging naar Stuttgart om alles te leren.
Tegenwoordig heeft hij niet alleen alle originele tekeningen en mallen, maar ook het alleenrecht op het merk Kreidler. John kan van elke Kreidler zien wanneer en door wie de machine is gemaakt.

De productie startte in Eindewege, Zeeland, maar die locatie bleek al snel te klein. In 2003 verhuisde hij met zijn bedrijf naar Barrô (Agueda), Portugal.
Een indrukwekkend fabriekspand, groot en pontificaal aanwezig. De naam KREIDLER en het embleem staan in trotse rode letters op de gevel.

Door John is Kreidler gelukkig geen vergane glorie geworden, maar nog altijd actueel. Hij heeft niet alleen gezorgd voor de doorstart van zijn favoriete merk, maar hij heeft ook verbeteringen doorgevoerd. Er is maar één 'onderdeel' aan dit bedrijf niet van deze tijd. Dat is dat John en zijn medewerkers nog echte interesse tonen in hun klanten. Waar bij andere bedrijven contactformulieren ingevuld moeten worden, daar bent u bij Kreidler gewoon nog ouderwets, op zijn Hollands, welkom. Ook telefonisch kunt u vijf dagen per week terecht met vragen. Bij John draait het niet om winstbejag. Het is pure liefde voor het merk die de motor van het Zeeuws-Portugese Kreidler Original draaiend houdt.

Elke brommerliefhebber houdt van het geluid van zijn eigen machine. Johns markante omschrijving: 'dat geluid, net perebieën' [honingbijen].

Iedere klant is uniek, maar deze anekdote is onvergetelijk:
Op een mooie, zonnige dag kreeg John een klant aan zijn balie met een vraag. Een brandende vraag. Deze klant beschreef een Kreidler die ooit van hem was geweest zó nauwkeurig, zó precies dat al snel duidelijk was wat hij wilde. Deze meneer wilde per se zijn eigen oude Kreidler terug. De machine kwam in een faillissement terecht en verdween spoorloos. Er werd een privédetective ingeschakeld om de Kreidler op te sporen. Met succes. Na een lange speurtocht werd de machine gevonden in een varkensstal in Twente. De meneer die zo graag zijn oude Kreidler terug wilde, was dolgelukkig! Dit is wat Kreidler met je kan doen.

Ook de honden van John, vier Mechelse herders, ontkomen niet aan de motorliefde van hun baas. Ze zijn stuk voor stuk genoemd naar coureurs:
Senna (Ayrton Senna)
Rossi (Valentino Rossi)
Barry (Barry Sheene)
Bo (Bo Bendsneyder)